اسباب بازی پلاستیکی بخریم یا نه؟

ورود پلاستیک به صنعت بزرگ تولید اسباب بازی سالیان بسیار طولانی است که انجام شده است. تقریبا می توان گفت که هیچ اسباب بازی در بازار پیدا نمی کنید که حداقل یک قطعه آن پلاستیکی نباشد. همه ما در خانه خود کودک داریم یا اطرافیان ما صاحب کودک در رده سنی مختلف هستند و ما بارها دیده ایم که بچه ها در زمان بازی اگر در سنین پایین تر باشند، اسباب بازی را به دهان خود برده اند.

قصد ما در این مقاله بررسی دقیق نقش صنعت پلاستیک در تولید اسباب بازی های جذاب کودکمان است. در این مقاله بررسی می کنیم که آیا اسباب بازی ها برای کودکان ما مضر هستند و یا بدون خطر. پس تا انتها ما را همراهی کنید.

چرا از پلاستیک در ساخت اسباب بازی‌های کودکان استفاده می‌شود؟

۱. دوام

دوام اسباب بازی‌های پلاستیکی به مراتب بیشتر از اسباب بازی‌های چوبی است و می‌توان آنها را خم کرد، تاب داد و روی آنها حکاکی کرد بدون آن که صدمه‌ی جدی به آنها وارد شود. البته اینجا پای بازی کودک در میان است. بنابراین دست کم اسباب بازی‌های پلاستیکی می‌توانند تا حد قابل قبولی در برابر رفتارهای معمولا سخت و خشن بچه‌ها با اسباب بازی‌ها مقاومت کنند.

۲. قابلیت شست و شو

یکی دیگر از مزایای اسباب بازی‌های پلاستیکی نسبت به برخی مواد دیگر مثل چوب، این است که اسباب بازی‌های پلاستیکی قابل شست و شو هستند. بچه‌ها دوست دارند با اسباب بازی‌هایشان در خاک، گل، برف و… بازی کنند. اگر اسباب بازی‌ها بر اثر این گونه تفریحات نیاز به شستن پیدا کنند به راحتی می‌توان آنها را تمیز کرد. برای این کار فقط به یک پارچه مرطوب نیاز است. بعد از تمیزکاری، اسباب بازی‌ها مثل روز اولشان نو به نظر می رسند. اسباب بازی های پلاستیکی نه تنها ماندگاری بالایی دارند، بلکه خطر انتقال آلودگی و میکروب از اسباب بازی‌های قابل شست و شو به کودکان یا وارد کردن آنها به خانه را نیز به حداقل می‌رسانند!

۳. استحکام

به دلیل قابلیت ارتجاعی، کشسانی یا الاستیکی اسباب بازی‌های پلاستیکی، بچه‌ها عاشق آنها هستند. زیرا می‌توانند هر بلایی که می‌خواهند سرشان بیاورند و هر طور دلشان خواست با آنها بازی کنند. مقاومت در برابر آزار و اذیت زیاد و خشونت بچه‌ها ویژگی‌ای است که باعث می‌شود بچه‌ها ساعت‌ها با اسباب بازی‌هایشان سرگرم بمانند و خوش بگذرانند.

۴. ماندگاری طولانی مدت

با وجود این که اسباب بازی‌های چوبی بسیار زیبا هستند و محبوبیت زیادی دارند اما چوب به عنوان یک ماده طبیعی، در صورت عدم نگهداری مناسب همیشه مستعد پوسیدگی است. اسباب بازی چوبی ممکن است بشکند و تکه‌های تیز آن به کودک آسیب برساند.

فرآیند تولید اسباب بازی های پلاستیکی

تولید اسباب بازی های پلاستیکی معمولاً به روش تزریق قالب‌بندی انجام می‌شود. در این روش، مواد پلاستیکی مذاب به وسیله یک ماشین تزریق به داخل قالب‌هایی با شکل و اندازه مورد نظر تزریق می‌شوند. سپس پلاستیک مذاب در داخل قالب سرد می‌شود و به صورت جامد خارج می‌شود. در نهایت، قالب باز می‌شود و اسباب بازی آماده استفاده می‌شود.

• طراحی قالب

در ابتدا، قالب‌ هایی با شکل و اندازه مورد نظر برای تولید اسباب بازی طراحی می‌ شوند. این قالب‌ ها معمولا از فلز ساخته شده و شامل دو قسمت قالب بالا و قالب پایین هستند.

• آماده سازی مواد پلاستیکی

مواد پلاستیکی مورد نیاز برای تولید اسباب بازی در دستگاه تزریق قالب‌ بندی آماده خواهند شد. این مواد معمولا به صورت پلیمر های خرده‌ شده و گرانول‌ ها عرضه می‌ شوند.

•  تزریق مواد پلاستیکی

مواد پلاستیکی به وسیله یک ماشین تزریق به داخل قالب‌ های تهیه شده تزریق می‌ شوند. در این مرحله، مواد پلاستیکی به صورت مذاب و با فشار بالا وارد قالب می‌ شوند.

• سرد شدن و جامد شدن

پس از تزریق پلاستیک، قالب‌ ها در دستگاه تزریق قالب‌ بندی سرد می‌ شوند و پلاستیک در داخل قالب به صورت جامد تبدیل می‌ شود.

• باز کردن قالب

پس از سرد شدن کامل پلاستیک، قالب باز شده و اسباب بازی آماده استفاده خواهد بود. در این مرحله، اسباب بازی از قالب خارج شده و قالب برای تزریق مجدد آماده می‌ شود.

آیا اسباب بازی پلاستیکی برای کودکان خطرناک است؟

یکی از نگرانی های اصلی در مورد اسباب بازی های پلاستیکی مواد شیمیایی مورد استفاده در ساخت آنها است. بسیاری از پلاستیک ها حاوی مواد شیمیایی مضر مانند فتالات ها و بیسفنول-A (BPA) هستند که با مشکلات سلامتی مختلفی مرتبط هستند. برای مثال از فتالات ها برای نرم کردن پلاستیک ها و انعطاف پذیری بیشتر آنها استفاده می شود. آنها همچنین به عنوان حلال و در سایر کاربردهای صنعتی استفاده می شوند. مطالعات نشان داده است که قرار گرفتن در معرض فتالات ها می تواند سیستم غدد درون ریز را مختل کند که تولید هورمون در بدن را تنظیم می کند. این می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی، از جمله مشکلات تولید مثل، تاخیر در رشد و حتی سرطان شود.

از سوی دیگر، BPA در تولید پلاستیک های خاصی از جمله پلی کربنات استفاده می شود. این بیماری با طیف وسیعی از مشکلات سلامتی از جمله چاقی، دیابت و سرطان مرتبط است. BPA همچنین می تواند سیستم غدد درون ریز را مختل کند و منجر به عدم تعادل هورمونی شود که می تواند همه چیز از خلق و خو گرفته تا سطح انرژی را تحت تاثیر قرار دهد.

نگرانی دیگر این است که اسباب بازی های پلاستیکی حاوی مواد مضر دیگری مانند سرب و کادمیوم هستند. سرب یک فلز سمی است که می تواند به مغز و سیستم عصبی به خصوص در کودکان خردسال آسیب برساند. کادمیوم یکی دیگر از فلزات سمی است که می تواند باعث آسیب کلیه و سایر مشکلات سلامتی شود.

علاوه بر مواد شیمیایی مورد استفاده در ساخت اسباب بازی های پلاستیکی، بحث زباله های پلاستیکی نیز وجود دارد. پلاستیک زیست تخریب پذیر نیست و ممکن است صدها سال طول بکشد تا تجزیه شود. به  این ترتیب، زباله های پلاستیکی یک مسئله مهم زیست محیطی است، به طوری که هر ساله میلیون ها تن پلاستیک به محل های دفن زباله و اقیانوس ها ختم می شود.

مواد شیمیایی مورد استفاده در تولید اسباب بازی

بیسفِنول‌ای (BPA)- بیسفنول A مخل عملکرد درست هورمون‌ها است. از آن برای ساخت پلاستیک پلی کربنات (پلاستیک سخت و شفاف) استفاده می‌شود. انسان در درجه‌ی اول از طریق فعالیت‌های گوارشی- مثل قورت دادن، مکیدن یا جویدن- و همچنین تماس با پوست، در معرض این ماده‌ی خطرناک قرار می‌گیرد.

تالِیت‌ها (Phthalates)- تالِیت‌ها دسته‌ای از مواد شیمیایی هستند که به عنوان نرم کننده در ترکیباتی مانند PVC (کلرید پلی وینیل) استفاده می‌شوند. کار اصلی تالیت‌ها (آدم را یاد هابیت‌ها می‌اندازد! اما برخلاف هابیت‌ها، تالیت‌ها خطرناک و مضر هستند) نرم کردن محصولات پلاستیکی است. تولید اسباب بازی‌های پلاستیکی نرم به جای اسباب بازی‌های سفت و سخت و نیز ایجاد عطر و بوی خوش در این محصولات به خاطر وجود تالیت‌ در آنهاست.

همچنین در ساخت پلاستیک به عنوان حلال و فیکساتور از آنها استفاده می‌شود. دو نوع از رایج‌ترین انواع تالِیت‌ که در تولید اسباب بازی‌های پلاستیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از DEHP (دی اتیل هگزیل تالِیت‌) و DNIP (دی ایزونونیل تالِیت‌). تالِیت‌ها در تولید بسیاری از محصولات از جمله مواد آرایشی به کار می‌روند. در صنعت اسباب بازی، استفاده از تالیت‌ها در تولید اسباب‌بازی‌های دهانی یا هر قسمتی از اسباب بازی که ممکن است وارد دهان کودک شود ممنوع شده است.

پلی وینیل کلراید (PVC)- پی وی سی (پلاستیک نرم وینیل) اغلب حاوی سرب و تالِیت‌ است که در هنگام تولید یا تجزیه، دیوکسین‌های سرطان زا را در محیط زیست آزاد می کند.

 پلی استایرن (P.S، معروف به فوم) – استایرن سمی می‌تواند از پلاستیک پلی استایرن عبور و نشت کند.

کلیک کنید: خرید انواع گالن 20 لیتری پلاستیکی

• مواد دیگر

سرب (Pb)- سرب برای دوام بیشتر اسباب بازی‌های پلاستیکی استفاده می‌شود. سرب بر سیستم عصبی تأثیر می‌گذارد و با کاهش شنوایی، بیش فعالی و کاهش ضریب هوشی ارتباط مستقیم دارد. وجود سرب در اسباب بازی‌های پلاستیکی یک نگرانی جدی است زیرا سیستم‌ عصبی و اندام‌های حیاتی کودک بسیار سریع‌تر از بزرگسالان آن را جذب و حفظ می کند.

کادمیوم (Cd)- یک تثبیت کننده پلاستیک است. یک ماده سرطان زای شناخته شده! کادمیوم همچنین بر رشد متوسط مغز تأثیر می‌گذارد و می‌تواند باعث آسیب به کلیه‌ها نیز بشود.

بیسفنول‌ای احتمالاً از پلاستیک پلی کربنات شسته شده و هورمون را مختل می کند. با این حال، همه پلاستیک ها حاوی بیسفنول‌ای نیستند. پلاستیک‌های بیشتری با ترکیباتی که فاقد BPA هستند ساخته می‌شوند که با برچسب «بدون BPA» یا موارد مشابه نشان داده می‌شوند. از آنجا که سیستم‌ها و اعضای بدن کودکان هنوز در حال رشد هستند، در برابر این مواد شیمیایی سمی آسیب پذیرند.

ویژگی اسباب بازی پلاستیکی مناسب چیست؟

اسباب‌بازی‌های پلاستیکی جزء اصلی بازی‌های دوران کودکی هستند، اما با خطراتی همراه هستند. بسیاری از پلاستیک ها حاوی مواد شیمیایی مضری هستند که می توانند سیستم غدد درون ریز را مختل کرده و منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شوند. علاوه بر این، زباله های پلاستیکی یک مسئله مهم زیست محیطی است.

برای محافظت از فرزندتان، اسباب بازی هایی را انتخاب کنید که از مواد طبیعی ساخته شده باشند یا از آن هایی که برچسب «بدون فتالات» یا «بدون BPA» نوشته شده است.

همچنین باید بهداشت اسباب بازی را رعایت کنید و از قرار دادن اسباب بازی های پلاستیکی در معرض دمای بالا خودداری کنید. با انجام این مراحل، می توانید به کاهش خطرات مرتبط با اسباب بازی های پلاستیکی کمک کنید و اطمینان حاصل کنید که زمان بازی کودکتان تا حد امکان ایمن است.

شایان ذکر است که مقررات و استانداردهای دولتی برای محدود کردن استفاده از مواد شیمیایی مضر در اسباب بازی های کودکان وضع شده است. به عنوان مثال، در ایالات متحده، قانون بهبود ایمنی محصولات مصرفی (CPSIA) محدودیت هایی را برای مقدار مواد شیمیایی خاص، از جمله فتالات و سرب، که می توانند در محصولات کودکان استفاده شوند، تعیین می کند. در اروپا، مقررات REACH استفاده از مواد شیمیایی خاص در محصولات مصرفی، از جمله اسباب بازی ها را محدود می کند.

با این حال، هنوز مهم است که هنگام انتخاب اسباب بازی برای کودک خود هوشیار باشید. همه اسباب‌بازی‌ها یکسان ساخته نمی‌شوند و برخی از آنها ممکن است حاوی مواد شیمیایی مضر باشند، حتی اگر مقررات دولتی را رعایت کنند. با خواندن برچسب ها و انجام تحقیقات خود، می توانید تصمیمات آگاهانه ای در مورد اسباب بازی هایی که به خانه خود می آورید بگیرید.

همچنین ارزش در نظر گرفتن تأثیر زیست محیطی گسترده تر اسباب بازی های پلاستیکی را دارد. همانطور که قبلا ذکر شد، زباله های پلاستیکی یک مسئله مهم است، به طوری که سالانه میلیون ها تن پلاستیک به محل های دفن زباله و اقیانوس ها ختم می شود. با انتخاب اسباب‌بازی‌های ساخته شده از مواد طبیعی یا آن‌هایی که قابل بازیافت هستند، می‌توانید به کاهش سهم خانواده‌تان در این مشکل کمک کنید.

خطرات جسمی اسباب بازی پلاستیکی برای کودکان

• بریدگی

نخ یا ریسمان اسباب بازی های کشیدنی باید بدون گره باشد و قطر آن از یک ونیم میلی متر کمتر نباشد تا دست کودک را نبرد، اسباب بازی های مستهلک شده که در اثر شکستگی دارای لبه های تیز و برنده هستند باید از مجموعه اسباب بازی های کودک حذف شوند. اگر در ساخت اسباب بازی میخ یا پیچ به کار رفته است باید توجه داشت که در اسباب بازی فرو رفته باشد و قسمت های تیز و برنده آن بیرون نباشد.

در اسباب بازی های چوبی، سطح چوب باید کاملا صاف و صیقلی باشد. تراشه چوب می تواند ایجاد بریدگی کند. اسباب بازی های پلاستیکی باید از جنس مواد شکننده نباشند زیرا با کمترین ضربه شکسته شده و ایجاد لبه های تیز و برنده سلامتی کودک را به مخاطره می اندازد.

• سوختگی

اسباب بازی هایی که به نوعی از یک منبع حرارتی استفاده می کنند باید به گونه ای طراحی شوند که باعث سوختگی و صدمه به کودک نشوند و این بخش از اسباب بازی از دسترس او دور باشد.

اسباب بازی های الکتریکی نباید با برق ۲۲۰ولت کار کند و در صورت استفاده از کاهنده و تبدیل کننده ولتاژ، این قسمت باید بیرون از اسباب بازی باشد. اسباب بازی هایی که باتری شارژی دارند نباید در حین استفاده کودک از اسباب بازی شارژ شوند؛ همچنین نباید از اسباب بازی برای شارژکردن باتری های دیگر استفاده کرد.

• شکستگی

اسباب بازی هایی که بعد از بازی کودک به صورت پراکنده در روی زمین باقی مانده و جمع نمی شوند ممکن است باعث زمین خوردن کودک یا اطرافیان او شده و درنهایت آسیب دیدگی و شکستگی را به دنبال داشته باشد بنابراین به کودکان یاد دهید که پس از اتمام بازی اسباب بازی های خود را جمع کنند.

در اطراف وسایل پارکی موجود در زمین های بازی باید فضای کافی وجود داشته باشد چون ممکن است با بچه های خردسال برخورد کرده و باعث آسیب های شدید شود.

• مسمومیت

بعضی از وسایل بازی دارای رنگ های غیراستاندارد و نامناسب هستند و اگر کودک آن را در دهان قرار دهد دچار مسمومیت می شود. وسایل بازی ای که دارای باتری هستند و باتری مدت زیادی در وسیله مانده می تواند به دلیل سولفاته شدن باتری و خروج مواد باتری در کودک ایجاد مسمومیت کند.

اگر مواد اولیه یا رنگ اسباب بازی دارای ترکیبات سربی خطرناک است، می تواند باعث مسمومیت تدریجی کودک شود. اسباب بازی هایی که کودک ممکن است آن را به دهان ببرد مثل سازدهنی یا دندان گیر که در اثر بزاق دهان یا عرق بدن، پوست یا دهان کودک را رنگی می کند باید از مواد استاندارد باشد چون باعث مسمومیت کودک می شود.

• خفگی

کیسه های پلاستیکی موجود در بسته بندی اسباب بازی را نباید در دسترس کودک قرار داد چون ممکن است آن را به سر و صورت خود بکشد که احتمال خفگی وجود دارد. چشم ها و اجزای صورت عروسک باید به اسباب بازی به خوبی چسبیده یا دوخته شده باشد چون ممکن است کودک آن را با ناخن یا دندان کنده و باعث خفگی او شود.

اسباب بازی هایی که کودک وارد آنها می شود مثل چادر یا خانه عروسک باید طوری باشد که کودک بتواند در آن را به راحتی از بیرون باز کند. کودکان خردسال همه چیز را به دهان خود می برند بنابراین اسباب بازی هایی که کوچک تر از دهان کودک هستند می توانند مخاطره آمیز بوده و در اثر بلعیده شدن ممکن است مجاری تنفسی کودک را مسدود کنند.

وجود بند و ریسمان در اسباب بازی می تواند موجب خفگی کودک شود چون کودکان علاقه دارند بندها و ریسمان ها را به دور گردن خود بیندازند. این امر می تواند باعث خفگی کودک شود.

• کبودی و کوفتگی

تـا شدن ناگهانی بـرخی اسباب بازی های تاشـو مـانند کالسکه عروسک، گیر کردن دست و انگشتان کودک را به دنبال خواهد داشت که موجب کوفتگی و له شدگی اندام وی خواهد شد. اگر در ساخت اسباب بازی فنر به کار رفته است باید در بدنه اسباب بازی جای داشته باشد به طوری که اگر از جای خود دررفت به دست و صورت کودک آسیب نرساند. بین قسمت های ثابت و متحرک اسباب بازی نباید حفره یا سوراخ به اندازه ای باشد که انگشت یا اعضای بدن کودک در آن گیر کند.

• صدای بلند

اسباب بازی هایی که صداهای بلند و گوش خراش یا با فرکانس های نامتناسب با گوش انسان دارند، می توانند به شنوایی کودک آسیب برسانند. به صدا در آوردن تفنگ در نزدیک گوش کودک می تواند به پرده گوش وی آسیب جدی برساند.

نتیجه گیری

امیدواریم که مطالب عنوان شده در این مقاله برای شما کاربران محترم سایت، مفید فایده بوده باشد. از این پس برای خرید اسباب بازی برای فرزندان خود با دقت و توجه بیشتری اقدام کنید. تقاضا داریم برای اینکه اطرافیان شما هم در جریان این موضوع بسیار مهم قرار بگیرند، خواندن این مقاله را به آنها پیشنهاد کنید.