پلی اتیلن چیست؟

پلی اتیلن یک نوع پلیمر ترموپلاستیک در اثر حرارت و گرما، ذوب شده و پس از سرد شدن دوباره به حالت سفت یا جامد در می آید، است که دارای یک ساختار بلوری متغیر می باشد و بسته به نوع آن، برای مصارف مختلف کاربرد دارد. در واقع PE مخفف Polyethylene رزین سبک و همه کاره ایی است که در اثر فرآیند پلیمریزاسیون اتیلن ساخته شده و عضوی از خانواده رزین های پلی الفین می باشد.

پلی اتیلن سنتز شیمیایی اتیلن است که معمولا از ترکیب نفت خام و گازهای طبیعی به وجود می‌آید. پلیمرهای با وزن مولکولی پائین را به عنوان روان کننده به کار می‌برند. پلیمرهای با وزن مولکولی متوسط واکس‌هایی امتزاج پذیر (مخلوط پذیر) با پارافین هستند و نهایتا پلیمرهایی با وزن مولکولی بالاتر از ۶۰۰۰ در صنعت پلاستیک بیشترین حجم مصرف را به خود اختصاص می‌دهند.

پلی اتیلن شامل ساختار بسیار ساده‌ای است، به طوری که ساده تر از تمام پلیمرهای تجاری است. یک مولکول پلی اتیلن زنجیر بلندی از اتم‌های کربن است که به هر اتم کربن دو اتم هیدروژن چسبیده ‌است.

معنای کلمه پلیمر چیست؟

کلمه پلیمر از کلمه یونانى (پلى) به معناى چند و (مر) به معناى واحد و یا قسمت بوجود آمده است . پلیمرها را اشتباها رزین، آلاستومر و پلاستیک نیز مى‌نامند. در حالى که پلاستیک تنها یک صفت است که براى مواردى به کار مى‌رود که قابلیت تغییر شکل بر اثر فشار را دارا هستند و اغلب اشتباها به عنوان یک کلمه اصلى براى صنایع پلاستیک و تولیدات آن به کار مى‌رود.

آشنایی با تاریخچه پلی اتیلن

تاریخچه پلی اتیلن صنعت پلی اتیلناولین بار کلمه پلیمر توسط شیمى دانى به نام رنالت در سال 1835 به کار رفت و اولین کاربرد تجارى مواد پلیمرى در سال 1834 با کشف کائوچو آغاز شد لکن اولین پلاستیک مصنوعى با نام نیترات سلولز در سال 1862 کشف و در سال 1868 وارد بازار شد.نایلون در سال 1938، پلى اتیلن در سال 1942 پلى پروپیلن در سال 1957،پلى بوتیلن درسال 1974و پلیمرهاى کریستال مایع براى ساخت اجزاى الکترونیکى در سال 1985رایج گردیدند.

 پلیمرها به سه نوع پلیمرهاى طبیعى، طبیعى اصلاح شده و مصنوعى تقسیم مى شوند. اولین پلاستیکهاى صنعتى مدرن حدود 100سال پیش رواج یافتند ولى در دهه هاى اخیر رشد فزاینده و گوناگونى در صنایع به وقوع پیوست. حدود 60 پلیمر بسیار مهم تا کنون به بازار عرضه شده که مشتقات آنها به بیش از 2000 مورد مى رسد و کماکان در حال افزایش است . پلى اولفینها پلیمرهاى گرما نرم با خواص تقریبا مشابه و فرمولاسیون نزدیک به هم هستند که انواع معروف آنها پلى اتیلن ها ،پلی پروپیلن ها و پلى بوتیلن ها مى با شند که در صنایع لوله ،کاربرد فراوانترى دارند. با یک نگاه به جدول زیر متوجه میشوید از نظر انبساط،مقاومت در برابر حلالها، مقاومت کششى، مقاومت فشردگى، و مقاومت حرارتى و نفوذ پذیرى گازى پلى‌پروپیلن ها امتیاز بیشترى نسبت به پلى اتیلنها داشته و به علت مقاومت حرارتى و مقاومت کششى پلى پروپیلن ها از پلى بوتیلن ها بهتر هستند.

این موارد از جمله مهمترین مواردى هستند که در صنعت لوله کشى آب سرد گرم مورد نظر مى باشند و باعث امتیاز پلى پروپیلن ها مى شوند. البته در این میان لوله هاى با ترکیب پلیمر و آلمینیوم نیز تولید شدند که به دلیل گرانى و اتلاف حرارتى و… به علت وجود فلز در آنها زیاد مورد استقبال قرار نگرفت.

چند نوع پلی اتیلن تولید می شود؟

پلی اتیلن بر اساس دانسیته و ساختار خطی آن دسته بندی می شود. مهمترین انواع پلی اتیلن عبارتند از:

پلی اتیلن های شاخه دار: LDPE (پلی اتیلن سبک یا دانسیته پایین) و LLDPE (پلی اتیلن سبک خطی)

پلی اتیلن های خطی:  HDPE (پلی اتیلن سنگین یا دانسیته بالا) و UHMWPE (پلی اتیلن با وزن مولکولی بالا)

پلی اتیلن شبکه ای: PEX یا LXPE

در بعضی مواقع پلی اتیلن به دسته های دیگری مانند MDPE (پلی اتیلن با دانسیته متوسط)، VLDPE(پلی اتیلن با دانسیته بسیار پایین) نیز تقسیم بندی می شود.

پلی اتیلن سنگین HDPE

پلی اتیلن سنگین یک ترموپلاستیک مقرون به صرفه با ساختار خطی و درجه شاخه ای پایین می باشد. دمای پلیمریزاسیون آن پایین و حدود 300 درجه می باشد. همچنین فشار راکتور پلیمریزاسیون نیز فشار پایینی می باشد (حدود 80 بار). HDPE با دو روش پلیمریزاسیون دوغابی و فاز گازی تولید می شود. این پلی اتیلن انعطاف پذیر، نیمه شفاف، مقاوم به شرایط آب و هوایی و دارای سختی مناسب در دمای خیلی پایین می باشد.

   خواص پلی اتیلن سنگین HDPE:

• نقطه ذوب 140-120 درجه سانتی گراد
• دانسیته یا چگالی 0/970-0/940 گرم بر سانتیمتر مکعب
• مقاومت عالی به اکثر حلال های شیمیایی
• مقاومت خیلی خوب به الکل ها
• مقاومت متوسط به روغن و گریس
• مقاومت ضعیف به هیدروکربن ها
• استحکام کششی بالاتر نسبت به سایر انواع پلی اتیلن
• فرایند پذیری مناسب
• خواص عایق الکتریکی عالی
• جذب آب بسیار کم
• قابلیت تطابق با قوانین غذا دارو و بهداشتی

مطالعه کنید: آشنایی با علائم و نشان های بازیافت پلاستیک

 عیب های پلی اتیلن سنگین HDPE:

• مستعد به ترک خوردگی
• سفتی کم تر از پلی پروپیلن
• شرینکیج در قالب بالا
• مقاومت به UV ضعیف
• مقاومت به حرارت پایین

کاربردهای پلی اتیلن سنگین HDPE

صنایع بسته بندی: پلی اتیلن سنگین HDPE در بسته بندی شامل جعبه ها، سینی، بطری های شیر و آب میوه، بشکه ها به دلیل مقاومت به ضربه بالا کاربرد دارند.

کاربرد hdpe در بسته بندی

کالاهای مصرفی: به علت قیمت نسبتا پایین و فرایند پذیری آسان، پلی اتیلن سنگین ماده پر مصرفی در کالای مصرفی روزمره مانند جعبه یخ، اسباب بازی، لوازم خانگی، کیسه زباله و... می باشد.

الیاف و منسوجات: نظر به استحکم کششی بالا، HDPE کاربرد زیادی در ساخت طناب، تور ماهیگیری، تور مربوط به کارکردهای کشاورزی، الیاف های صنعتی و یا حتی تزیینی و ... کاربرد دارند.

لوله و اتصالات: پلی اتیلن سنگین با توجه خواص گفته شده و چقرمگی بالا، یکی از پرمصرف ترین ماده در تولید لوله و اتصالات پلاستیکی می باشد.

سایر کاربردها: کابل ها، منهل ها و مخازن پلاستیکی، صنایع خودروسازی، مخزن های سوخت و ...

پلی اتیلن سبک LDPE

پلی اتیلن سبک یک پلیمر نیمه سخت و نیمه شفاف است. در مقایسه با HDPE شاخه های جانبی بیشتری دارد. فشار راکتور تولید آن بالا می باشد (3000 بار) و توسط فرایند رادیکال آزاد تولید می شود. دو تکنیک برای تولید LDPE استفاده می شود: اتوکلاو یا راکتور لوله ای

   خواص پلی اتیلن سبک:

• نقطه ذوب 115 – 105 درجه سانتی گراد
• دانسیته 0/940- 0/910 گرم بر سانتیمتر مکعب
• مقاومت خوب به الکل و اسید ها
• مقاومت محدود به هیدروکربن های آلیفاتیک و آروماتیک، روغن های معدنی
• مقاومت دمایی تا 80 درجه (تا 95 درجه برای مدت زمان کوتاه)
• فرایند پذیری خوب
• مقاومت به ضربه بالا در دماهای پایین
• مقاومت خوب به شرایط آب و هوایی
• خواص عایق الکتریکی عالی
• جذب آب بسیار پایین
• در فرم فیلم نازک، شفاف می باشد

مطالعه کنید: خرید انواع گالن یک لیتری پلی اتیلن

 معایب پلی اتیلن سبک LDPE:

1. مستعد به ترک خوردگی
2. استحکام پایین، سفتی پایین
3. نفوذ گاز بالا
4. نفوذ کربن دی اکسید دارد
5. مقاومت به UV پایین
6. قابلیت اشتعال بالا

کاربردهای پلی اتیلن سبک LDPE

 از پلی اتیلن سبک بیش تر در ساخت ظروف، بعضی بطری ها، کیسه های پلاستیکی و تجهیزات آزمایشگاهی مختلف استفاده می شود. مهم ترین کاربرد LDPE در کیسه های پلاستیکی است.

بسته بندی: به دلیل قیمت نسبتا پایین و انعطاف پذیری خوب، LDPE در بسته بندی بطری های دارویی و بطری های فشاری (SQUEEZE BOTTLE)، درب ها، کیسه ها، فیلم های پلاستیک بسته بندی مواد غذایی و ... استفاده می شود.

لوله و اتصال: در بعضی انواع لوله و اتصالات از پلی اتیلن سبک استفاده می شود.

پلی اتیلن سبک خطی LLDPE

پلی اتیلن سبک خطی، پلیمری است که از پلیمریزاسیون اتیلن با مونومر 1- بوتن و مقادیر پایین 1- هگزن و 1-اوکتن، با استفاده از کاتالیست زیگلر ناتا و متالوسن استفاده می شود و از لحاظ ساختاری شبیه LDPE می باشد.

ساختار LLDPE یک زنجیره اصلی خطی با شاخه های غیر یکسان بسیار کوتاه می باشد.

 خواص پلی اتیلن سبک خطی LLDPE:

1. انعطاف پذیری بالا با ضربه بالا
2. رنگ شیری و شفاف
3. مقاومت عالی به بافرهای قوی و ضعیف
4. مقاومت شیمیایی خوب
5. مقاومت به نفوذ بخار آب خوب
6. مقاومت به ضربه خوب
7. مقاومت به ترک خوردگی خوب

   کاربرد LLDPE:

      مناسب برای کاربردهای فیلم های مختلف مانند استرچ، فیلم های کشاورزی و بسته بندی می باشند. فیلم های پلی اتیلن بدون خاکستر و باقی مانده در کربن دی اکسید می سوزند. فیلم های پلی اتیلن فاقد نرم کننده و فلزات سنگین هستند. از نظر فیزیولوژیکی بی خطر هستند. بدون بو و آلودگی می باشند.

پلی اتیلن با وزن مولکولی بالا UHMWPE

پلی اتیلن با وزن مولکولی بالا، وزن مولکولی تقریبا 10 برابر بیش تر از پلی اتیلن سنگین HDPE دارند. توسط کاتالیست متالوسنی ساخته می شود.

UHMWPE خواص مکانیکی عالی دارد، مانند مقاومت سایشی بالا، مقاومت ضربه بالا و ضریب اصطکاک پایین

پلیمری است تقریبا بی اثر و به همین دلیل در محیط هایی با خورندگی بالا در دماهای متوسط استفاده می شود. حتی در دماهای بالا به طیف وسیعی از حلال ها مقاوم.

این خواص عالی باعث می شود UHMWPE در کاربردهایی با کارایی بالا مورد استفاده قرار گیرد. مانند لوله ها، آستر ها، سیلو ها و ظروف یا تجهیزاتی که نیاز به مقاومت در برابر سایش بالا دارند.

پلی اتیلن شبکه ای PEX یا XLPE

پلی اتیلن سنگین شبکه ای شده PEX یا XLPE نوعی از پلی اتیلن است که توسط های روش های موجود با پیوند های عرضی ایجاد شده شبکه ای شده برای کارکردهای حساس طراحی شده اند.

رایج ترین روش تولید پلی اتیلن شبکه ای PEX، واکنش پلی اتیلن با پراکسید ها تحت فشار است که سبب تولید رادیکال آزاد می شود. این رادیکال آزاد های تولید شده سبب ایجاد پیوند های عرضی در پلی اتیلن می شود. از این نوع پلی اتیلن در تولید لوله های چند لایه که دارای مقاومت بالا به گرما می باشند و همچنین ساخت کابل های عایق الکتریسیته استفاده می شوند. معمولا به پلی اتیلن شبکه ای که در صنعت سیم و کابل استفاده می شود، XLPE گویند.

سوالی که در اینجا مطرح است این است که هنگامی که پلی اتیلن شبکه ای شود (دارای درصد ژل بالا) عملا به علت ساختار شبکه موجود ایجاد شده در آن، ذوب نشده و فرایند آن غیر ممکن خواهد بود. چگونه از این مواد در ساخت لوله و یا کابل استفاده می شود؟

برای حل این مشکل باید عمل شبکه ای شدن یا ایجاد پیوند های عرضی پس از شکل دهی انجام گیرد. روش معمول استفاده از کاتالیست می باشد. بدین صورت که معمولا پلی اتیلن را توسط یکسری واکنش های شیمیایی آماده واکنش با کاتالیست مخصوص به خود می کنند. این مواد با ترکیب درصد سازنده مخلوط کرده و وارد اکسترودر می کنند تا شکل دهی انجام شود.

 پس از اینکه لوله و یا محصول از اکسترودر خارج شد حالا به دلیل وجود کاتالیست باید عمل پخت و شبکه ای شدن کامل گردد. این عمل در حضور رطوبت و بخار آب انجام خواهد شد. برای این کار نیز دو روش مرسوم وجود دارد، اول قرارگیری در معرض هوای عادی و استفاده از رطوبت موجود در هوا که اکثر تولید کنندگان لوله PEX-Al-PEX از این روش استفاده می کنند. دوم استفاده از اتاق بخار که اکثر تولیدکنندگان کابل از این روش ها استفاده می کنند.

 ویژگی های پلی اتیلن شبکه ای PEX

• مقاومت دمای بالا و پایین خوب
• مقاومت به هیدرولیز
• خواص الکتریکی و عایقی بالا
• مقاومت سایش بالا
• بدون اثر بر آب آشامیدنی
• سرعت اکستروژن بالا
• استحکام مکانیکی مناسب

ویژگی های پلی اتیلن چیست؟

1. پایدار در مقابل اکسید کننده ها
2. قیمت مقرون به صرفه
3. قابلیت تبدیل بالا
4. مقاومت شیمیایی بالا
5. مقاومت بالا در برابر فشار و ضربه
6. عدم نفوذ پذیری در مقابل آب
7. عدم داشتن بوی بد و سمی بودن
8. پلی اتیلن بر اساس نحوه واکنش پلاستیک به گرما، به عنوان یک ترموپلاستیک طبقه بندی می شود.
9. مواد ترموپلاستیک در نقطه ذوب خود به مایع تبدیل می شوند (به ترتیب ۱۱۰-۱۳۰ درجه سانتیگراد در مورد LDPE و HDPE).

10.می‌توان آن‌ ها را تا نقطه ذوب خود گرم کرد، سرد کرد و مجدداً بدون تخریب قابل توجهی گرم کرد.

11.به جای سوختن، ترموپلاستیک‌ها مانند پلی اتیلن مایع می‌شوند، که به آنها اجازه می‌ دهد به راحتی قالب‌ گیری شوند و سپس بازیافت شوند.

12.اولین گرمایش باعث می شود مواد ترموست (شبیه به اپوکسی ۲ قسمتی) گیر کنند و در نتیجه یک تغییر شیمیایی ایجاد می شود که قابل برگشت نیست.

13.اگر بخواهید برای بار دوم یک پلاستیک گرماسخت را تا دمای بالا گرم کنید، می سوزد. این ویژگی باعث می شود که مواد ترموست نامزد ضعیفی برای بازیافت باشند.

موارد مصرف و کاربرد پلی اتیلن چیست؟

پلی اتیلن كاربرد فراوانی در تولید انواع لوازم پلاستیك مورد استفاده در آشپزخانه و صنایع غذایی دارد. از LDPE در تولید ظروف پلاستیكی سبك و همچنین كیسه‌های پلاستیك استفاده می‌شود. LDPE در تولید ظروف شیر و مایعات و انواع وسایل پلاستیكی آشپزخانه كاربرد دارد. در تولید لوله‌های پلاستیكی و اتصالات لوله‌كشی معمولا از MDPE استفاده می‌كنند.

 LLDPE بدلیل بالا بودن میزان انعطاف پذیری در تهیه انواع وسایل پلاستیكی انعطاف پذیر مانند لوله‌هایی با قابلیت خم شدن كاربرد دارد. اخیرا پژوهش‌های فراوانی در تولید پلی اتیلن هایی با زنجیر بلند و دارای شاخه‌های كوتاه انجام شده است. این پلی اتیلن‌ها در اصل HDPE با تعدادی شاخه‌های جانبی هستند این پلی اتیلن‌ها تركیبی استحكام HDPE و انعطاف پذیری LDPE را دارد.

گاهی اوقات به جای اتم‌های هیدروژن در مولکول (پلی اتیلن)، یک زنجیر بلند از اتیلن به اتم‌های کربن متصل می‌شود که به آنها پلی اتیلن شاخه‌ای یا پلی اتیلن سبک (LDPE) می‌گویند؛ چون چگالی آن به علت اشغال حجم بیشتر، کاهش یافته ‌است. در این نوع پلی اتیلن مولکولهای اتیلن به شکل تصادفی به یکدیگر متصل می‌شوند و ریخت و شکل بسیار نامنظمی را ایجاد می‌کنند. چگالی آن بین ۹۱۰/۰ تا ۹۲۵/. است و تحت فشار و دمای بالا و اغلب با استفاده از پلیمریزاسیون رادیکال‌های آزاد وینیلی (Free radical polymerization) تولید می‌شود. البته برای تهیه آن می‌توان از پلیمریزاسیون زیگلر ناتا (Ziegler-Natta polymerization)نیز استفاده کرد.

 وقتی هیچ شاخه‌ای در مولکول وجود نداشته باشد آن را پلی اتیلن خطی (HDPE) می‌نامند. پلی‌اتیلن خطی سخت‌تر از پلی‌اتیلن شاخه‌ای است اما پلی اتیلن شاخه‌ای آسانتر و ارزانتر ساخته می‌شود. ریخت و شکل این پلیمر بسیار کریستالی شکل است. پلی اتیلن خطی محصول نرمالی با وزن مولکولی ۲۰۰۰۰۰-۵۰۰۰۰۰ است که آن را تحت فشار و دماهای نسبتاً پائین پلیمریزه می‌کنند. پلی اتیلنی نیز وجود دارد که چگالی آن مابین چگالی این دو پلیمر است یعنی در محدوده ۹۲۶/۰ تا ۹۴۰/۰؛ و آن را پلی اتیلن نیمه سنگین یا متوسط می‌نامند.

پلی اتیلن با وزن مولکولی بین ۳ تا ۶ میلیون را پلی اتیلن با وزن مولکولی بسیار بالا یا UHMWPE می‌نامند و با پلیمریزاسیون کاتالیست متالوسن تولید می‌کنند. ماده مذبور فرآیند پذیری دشوارتری برخوردار بوده ولی خواص آن عالی است. هنگامی که از طریق تشعشع یا استفاده از مواد افزودنی شیمیایی، این پلیمر تماما شبکه‌ای شود، پلی اتیلن یاد شده دیگر گرما نرم نخواهد بود. این ماده با پخت حین قالب گیری یا بعد از آن یک گرما سخت واقعی با استحکام کششی، خواص الکتریکی و استحکام ضربه خوب در دامنه وسیعی از دماها خواهد بود.

از آن برای ساخت فیبرهای بسیار قوی استفاده می‌کنند تا جایگزین کولار (نوعی پلی آمید) در جلیقه‌های ضد گلوله کنند؛ و همچنین صفحات بزرگ آن را می‌توان به جای زمین‌های اسکیت یخی استفاده کرد. به وسیله کوپلیمریزاسیون مونومر اتیلن با یک مونومر آلکیل شاخه‌دار، کوپلیمری با شاخه‌های هیدروکربن کوتاه بدست می‌آید که آن را پلی اتیلن خطی با چگالی کم یا LLDPE می‌نامند و از آن اغلب برای ساخت اشیاءای شبیه فیلم‌های پلاستیکی (کسیه فریزر) استفاده می‌کنند.

آیا پلی اتیلن ها قابل بازیافت هستند؟

محصولات پلاستیکی به دلیل تاثیراتی که بر محیط‌ زیست دارد، نظرات بد زیادی را دریافت کرده است، اما مانند اکثر آلاینده‌های بالقوه، این رفتار انسان‌ها، نه خود محصول است که منجر به آسیب‌ های زیست‌محیطی می‌ شود. پلی اتیلن زیست تخریب پذیر نیست، بنابراین به عنوان ماده ای نامناسب برای دفع در محل های دفن زباله تبدیل می شود.

با این حال خواص پلی اتیلن آن را برای بازیافت ایده آل می کند، زیرا می توان آن را ذوب کرد و به محصول دیگری تبدیل کرد. علاوه بر این، مقاومت آن در برابر آلودگی های شیمیایی و جذب مایعات به این معنی است که محصول بازیافتی حاوی ناخالصی های زیادی نیست. گاهی اوقات، مواد بازیافتی و بکر در فرآیند تشکیل محصولات مصرفی نهایی با هم مخلوط می شوند. بازیافت شماره ۲ برای HDPE و شماره ۴ برای LDPE اعمال می شود. بسیاری از تأسیسات بازیافت می توانند هر دوی این درجه ها را برای استفاده مجدد پردازش کنند.

فرآیند تولید انواع پلی اتیلن چگونه است؟

• فرآیند تولید LDPE

LDPE از فشرده سازی گاز اتن تا فشار ۵۰۰۰۰ psi ساخته می شود و پس از آن خنک می شود و به راکتور وارد می شود. یک آغازگر به راکتور اضافه می شود که باعث می شود واکنش پلیمریزاسیون انجام شود. هم زدن مداوم مواد در راکتور حداکثر نرخ تبدیل را تضمین می کند. پس از واکنش، اتن استفاده نشده از محصول جدا شده و به کمپرسور بازیافت می شود. پلیمر اکسترود می شود، به صورت گلوله بریده می شود و قبل از ورود به سیلوهای ذخیره خشک می شود. گلوله ها معمولاً برای ارسال به مشتریان بسته بندی می شوند و در آنجا ذوب شده و به محصولات مصرفی نهایی تبدیل می شوند.

• فرآیند تولید HDPE

HDPE در یک فرآیند کاتالیزوری ساخته می شود، که فرآیند تولید پلی اتیلن را در دما و فشار پایین تر امکان پذیر می کند. کاتالیزورهای زیگلر-ناتا و کروم کاتالیزورهای اولیه مورد استفاده بودند، اما انواع جدیدتر کاتالیزورها به طور مداوم برای بهبود فرآیندهای تولید و ویژگی های محصولات در حال توسعه هستند. برخی از فرآیند ها حتی انواع مختلفی از پلی اتیلن را در یک دسته ترکیب می‌کنند و خطوط بین درجه‌های متفاوت محصول را محو می‌ کنند.

• فرآیند تولید LLDPE

LLDPE همچنین در یک فرآیند کاتالیزوری با افزودن کوپلیمرهایی مانند آلفا الفین ها (بوتان، هگزان) تولید می شود. ساختار مولکولی LLDPE یک زنجیره بلند با شاخه های کوتاه فراوان است.

• فرآیند تولید UHMWPE

UHMWPE با استفاده از کاتالیزورهای متالوسن تولید می شود که منجر به زنجیره های هیدروکربنی بسیار طولانی (بیش از ۱۰۰۰۰۰ مولکول جزء مونومر) می شود. یک فرآیند ثانویه به نام ژل اسپینینگ، یک ژل گرم شده از UHMWPE را می گیرد و آن را از طریق یک اسپینر اکسترود می کند. محصول در یک حمام آب خنک می شود. این فرآیند ریسندگی فیبری را با درجه بالایی از جهت گیری مولکولی (۹۵درصد) تولید می کند که به آن استحکام کششی بسیار بالایی می دهد.

عوامل مؤثر بر قیمت پلی اتیلن کدامند؟

قیمت نفت خام:

پلاستیک پلی اتیلن را از اتیلن می‌سازند که ماده اولیه‌ای مشتق شده از نفت خام است. در نتیجه، تغییرات قیمتی نفت خام می‌تواند مستقیماً بر قیمت پلی اتیلن تأثیر بگذارد.

شرایط عرضه و تقاضا:

چنانچه تقاضا برای پلی اتیلن در بازار زیاد و عرضه‌اش محدود باشد، ممکن است قیمت این محصول افزایش یابد و بالعکس.

هزینه‌های تولید:

هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم تولید انواع پلی اتیلن از جمله هزینه‌های انرژی، نیروی کار و مواد اولیه در تعیین قیمت آن نقش دارند.

نوسانات نرخ ارز:

تغییرات نرخ ارز در کشورهای واردکننده محصولات پلی اتیلنی می‌تواند بر شرایط قیمتی پلاستیک پلی اتیلن تأثیر بگذارد. افزایش ارزش ارز محلی ممکن است به کاهش قیمت پلی اتیلن در بازار جهانی منجر شود.

قوانین و مقررات:

برخی تغییرات قوانین و مقررات مربوط به تولید و صادرات پلی اتیلن نیز می‌توانند بر قیمت آن تأثیر بگذارند. به‌عنوان مثال، افزایش مالیات‌ها یا تعرفه‌ها می‌تواند به افزایش قیمت پلی اتیلن منجر شود.

نتیجه گیری:

در این مقاله سعی کرده ایم تمامی موارد مهم و کاربردی در مورد پلی اتیلن را بطور کامل شرح دهیم. در واقع پلی اتیلن محصول استراتژیک و به شدت کاربردی می باشد که تمام صنایع وابسته به پلاستیک را تحت تاثیر قرار داده است و نمی توان نقش آن را نادیده گرفت. پس بهتر است با تمام جزئیات آن بطور صحیح و دقیق آشنا شوید تا در صورت نیاز خرید مناسبی را انجام دهید.